Solenodon, Yaşayan Fossil

Solenodon (Solenodon paradoxus), Soricomorpha ailesine ait ve Solendontidae familyasından gelen plasentalı bir memeli cinsidir. Dominik Cumhuriyeti ve Haiti adasının yanı sıra Küba’ya kadar yayılmış bir endemik türdür.

Son 60 milyon yıl içerisinde neredeyse hiçbir şey değişim göstermediği için bu hayvan pankronik bir türdür. O dönemden bu yana soyu tükenen iki tür daha bulunmaktadır.

Bu hayvan türü, kemirgenler ve köstebeklerle aynı aileye aittir, ancak bu hayvanlara kıyasla çok daha büyüktür. Yivli dişleri nedeniyle bilimsel olarak adı solenodondur.

Solenodon’ların özellikleri ve yaşam alanları

Solenodon, Amerika’ya özgü bir türdür. Bu hayvan türü sadece Küba, Dominik Cumhuriyeti ve Haiti adalarının yer aldığı Karayipler’de yaşar. Genellikle yuvalarını veya tünellerini yaptıkları ağaçlık alanlarda yaşarlar. Bu evleri ağaç kökleri arasına, kayaların altına veya içi boş ağaç kovuklarına inşa ederler.

Solenodon’un kürkleri koyu kahverengi veya siyah renktedir ancak omuzları ve burnu; beyaz veya hafif sarı renktedir. Kuyruğunda, elleri ve ayaklarında ve kulak uçlarında tüyleri bulunmaz. Başları; küçük bir gövdeye benzeyen uzun bir burun ile karakterize edilir ve gözleri küçük ve parlaktır.

Boyları; 60 santimetreye kadar ulaşabilir ve iki kilogram ağırlığa kadar sahip olabilirler. Ellerinin ve ayaklarının uç kısmında yeri kazmalarına yardımcı olması için kullandıkları çok güçlü 5 adet pençeleri vardır. Burnuna ek olarak, 40 keskin, güçlü diş içeren uzun, esnek kafatasına sahiptirler.

Savunma mekanizmaları

Solenodonlar geceleri daha aktiftirler ve günlerini uyuyarak geçirirler. Yalnız olmayı severler ve çok karmaşıktırlar. Garip bir şekilde zikzak hareketleri yaparak tuhaf bir şekilde hareket etmelerine rağmen aslında çok hızlı canlılardır. Yırtıcılara kolay bir av olmamak için bu şekilde hareket ederler.

Solenodonlar korktukları zaman diğer hayvanlara benzer sesler çıkarır. Kendi aralarında iletişim kurmak için kuşların seslerine benzer sesler çıkarırlar. Korkunç bir görme kabiliyeti vardır; bu kabiliyet o kadar kötüdür ki, neredeyse kör oldukları düşünülür. Bununla birlikte, inanılmaz derecede gelişmiş bir koku duyusuna sahiptirler. Bu da, günlük görevlerini yerine getirmek için hareket edebilmelerine olanak verir.

Dişilerin kuyruklarının tabanına çok yakın bir yerinde bulunan iki meme bezi vardır. Ayrıca kasıklarında ve koltuk altlarında bezler vardır. Düşmanlarını korkutmak için bu bezlerden hoş olmayan bir koku yayarlar.

Solenodon tabiatta bulunan birkaç zehirli memeliden bir tanesidir. Alt çenesinin her iki tarafında, zehirli bir bezi olan ikinci bir kesici dişi vardır. Bu bez kendisini düşmanlarından korunmak ve avını öldürmek için kullandığı zehri açığa çıkarır. Zehri çiftleşirken diğer erkekleri öldürmek için bile kullanabilirler. Zehir insanlar için öldürücü değildir, ancak ciddi derecede acıya neden olur.

Solenodonların beslenmesi ve üremesi

Solenodon böcek yiyen bir hayvandır, yani esas olarak böceklerle beslenir. Bununla birlikte, böcekler yedikleri tek şey değildir. Bazen diyetlerini küçük sürüngenler, solucanlar, yengeçler, kurbağalar ve hatta meyve ile tamamlarlar. Yemek almak için koklama becerilerini ve pençelerini kullanır. Avını kazarak veya çürümüş kütükleri parçalayarak bulur.

Erkekler dişilerle çiftleşirken ölüm olasılığı ile karşı karşıya gelirler. Gebelik süresi sona erdiğinde, dişi her yıl iki yavru verebilir. Doğumda 40 ila 55 gram ağırlığında bir ila üç yavru yavrulayabilirler.

Üç yavru doğurduklarında annenin sadece iki meme bezi olduğu için sadece iki yavru hayatta kalacaktır. Anne genellikle 75 gün boyunca yavrularını emzirir. Bu dönem esnasında anneler bağımsız olabilirler veya yuvalarıyla daha uzun süre kalmayı seçebilirler.

Solenodonların korunması

Solenodonlar, Uluslararası Doğayı Koruma Birliği (IUCN) tarafından nesli tükenmekte olan türler arsında yer almaktadır. Bu esas olarak doğal yaşam alanının tahrip olmasından ve düşük üreme oranından kaynaklanmaktadır.

Bunlar sadece solenodona karşı mevcut ana tehditlerdir. Bununla birlikte, köpek, yaban gelinciği, kedi ve diğerleri gibi bölgelerine giriş yapan diğer türler de nüfuslarının azalmasına neden olmuştur.