Trompetçi Kuğu 'nun Özellikleri

Trompetçi kuğular, trompet sesine benzer derin bir ağlama sesi çıkardıkları için isimlerini buradan almışlardır.

Belirli özellikleri sayesinde Trompetçi kuğu,  diğer akrabalarından kolayca ayırt edilebilir. Var olan en büyük uçan kuşlardan biri oldukları için ana özelliklerinden biri çıplak gözle ayırt edilebilir olmalarıdır.

Ne yazık ki, bu tür 20. yüzyılın başlarında yok olmanın eşiğindeydi. Çok sevindirici bir şekilde, bu günlerde nüfusu bir şekilde arttı. Bu harika kuş hakkında daha fazla bilgi edinmek için okumaya devam edin.

Trompetçi kuğu

20. yüzyılın başında, var olan trompetçi kuğu sayısı endişe verici derecede düşüktü. Bu, büyük ölçüde, Amerika Birleşik Devletleri’nin batısına yapılan yoğun göçün bir sonucuydu.

Rakamlar o kadar düşüktü ki, 1930’da trompetçi kuğu kuşu nüfusu 100’ün altındaydı. Bununla birlikte, nüfus o zamandan beri gerekli çevreleme ve koruma önlemleri sayesinde iyileşti.

Trompetçi kuğunun bilimsel adı Cygnus buccinator olarak geçmektedir. Ördekgiller (Anatidae) ailesine aittir ve bu onu kaz, ördek ve çamurcun akrabası yapar. “Trompetçi” adı, trompet gibi sesler çıkarmasından kaynaklanmaktadır. Tonunun düşük olması, kendisine benzer akrabası olan Tundra kuğusundan ayırt edilmesini sağlar.

Trompetçi kuğu fiziksel özellikleri

Tüm kuğular arasında trompetçi, türünün en büyüğü olarak kabul edilir. Ortalama kanat açıklıkları üç metreye kadar ulaşabilir.

Dahası, erkekler 145-164 cm uzunluğa kadar büyüyebilir ve 12 kg ağırlığında olabilirler. Öte yandan, dişiler genellikle daha küçüktür ve 139-150 cm uzunluğa ve 9,5 kg’a ulaşabilirler. Buna rağmen, cinsel dimorfizm yalnızca yetişkin kuğularda büyüklüklerine bakıldığında belirgindir. Örneğin kuşun tüyleri erkeklerde de dişilerde de aynıdır.

Boyutlarının yanı sıra, ayırt edilebilir bir diğer özelliği de gagalarıdır. Trompetçi kuğunun gagaları tamamen siyahken, diğer türlerde gagada sarı veya turuncu bir işaret bulunabilir. Yetişkin kuğular tamamen beyazken, genç kuğular yaşamın ilk yılına kadar tüylerinde biraz gri tonlara sahiplerdir.

Beslenmesi

Beslenme ile ilgili olarak, trompetçi kuğular omnivor hayvanlardır ve tipik olarak hem sucul bitkileri hem de böcekleri ve küçük omurgasızları yerler. Yiyecek yakalama zamanı geldiğinde suya dalarken avlanırlar. Bu esnada, avlarını yakalamak için avlarının üstüne hızla ayaklarını çarparlar.

Normalde trompetçi kuğu su yüzeyinden veya hemen altından yemek yer, ancak eğer kuş daha derin sudaysa, bu görkemli yaratık yemeğini almak için boynunu eğmek ve kuyruğunu kaldırmak zorundadır.

Davranışı

Trompetçi kuğu ile ilgili ilginç bir ayrıntı, tek eşli bir tür olmasıdır. Erkek ve dişinin yavruları olduğu andan itibaren ikisi hayatlarının geri kalanını birlikte geçireceklerdir.

Doğada tek eşlilik, kuşlarda memelilerden daha sık görülen bir davranıştır. Diğer tek eşli kuş türleri penguenler, güvercinler, papağanlar ve albatroslardır.

Bebek trompetçi kuğular doğdukları günden itibaren yüzebilirler. Ancak, annelerinin yumurtasından çıktıktan yaklaşık dört ay sonrasına kadar uçamazlar. Bu nedenle babalar, kendi başlarının çaresine bakmayı öğrenene kadar çocuklarına bakacak ve onları koruyacaklardır. Bu arada, yavrularını besin kaynaklarına yönlendirir ve onlara yiyecekleri nasıl yakalayacaklarını öğretirler.

Doğal düşmanları

Trompetçi kuğular, yaşamlarının hangi aşamasında olduklarına bağlı olsa da, hem küçük hem de büyük pek çok yırtıcı hayvanın avıdır. Örneğin, çoğunlukla rakunlar, kargalar, kahverengi ayılar ve çakallar kuğu yumurtalarını yerler.

Yine de,  özellikle yetişkin trompetçi kuğuların karşıklaştıkları en büyük düşmanlarından biri altın kartaldır. Bu yırtıcı kuş, bu kuşları çabucak yakalayıp rahat bir şekilde yiyebilir.

Tehditler

Benzer şekilde, trompetçi kuğular, avlanma ve yaşam alanlarını yok edilmesi gibi insan eylemlerini içeren birçok tehditle karşı karşıyadırlar. Bunlar illa ki yırtıcı eylemler olmasalar da, kuşun güvenliği için kesinlikle bir endişe kaynağıdırlar.

Nüfus iyileşmesi

1935’te Birleşik Devletler hükümeti trompetçi kuğu türlerini kurtarmak için hızla harekete geçti. İki milli parkta ıslah ve koruma programları oluşturdular:

• Montana’daki Red Rocks Gölü Ulusal Yaban Hayatı Koruma Alanı
• Yellowstone Milli Parkı

Bu önlemler sayesinde bugün trompetçi kuğu genişleyen bir tür olmaya devam ediyor. Son kırk yılda yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olan küçük, izole bir nüfus olmaktan çıkıp sayısını önemli ölçüde arttırdı.

Sonuç olarak, trompetçi kuğunun onu tanımlamaya yardımcı olabilecek özellikleri boyutu, fiziği ve farklı sesidir. Göçmen bir türdür ve yılın farklı zamanlarında Kuzey Amerika ve Alaska’da görülebilir.
Trompet kuğuları insanlar yüzünden neredeyse yok olmaya yüz tutmuş olsalar da, neyse ki, bu durumu iyileştirme çabaları sayesinde, bu güzel kuş ve diğer türler vahşi yaşamda varlıklarını sürdürüyorlar.