Keçisağan: Bilmeniz Gereken Her Şey

Keçisağan ilk bakışta bir baykuş gibi görünebilir, ancak aslında tamamen farklı bir kuş türüdür. Avustralya’da ve her tür yaşam alanında yaşıyorlar. Gagası, ağustos böcekleri ve kınkanatlılar gibi böcekleri yakalamak için tasarlanmıştır. Ek olarak, bazen küçük kemirgenler ve kurbağalar ile beslenir.

Baykuşun aksine, keçisağan çok iyi uçamaz. Bu tür, avının yaklaşmasını, üzerine atlamasını sessizce bekleyecektir ve yerine geri dönecektir. Kalın, karanlık kabuğu olan yaşlı ağaçlarda tünerler çünkü bu ağaçlar onları neredeyse görünmez yapar.

Keçisağan morfolojisi

Genellikle, keçisağanın tüyleri gümüş grisi, alt kısımlarında hafifçe soluktur ve siyah beneklidir. Ayrıca kızılımsı tüyleri olan ikinci bir tür vardır. Gözleri sarıdır ve zeytin grisi ila siyah gagaları vardır.

Güneydoğu’da yaşayan kuşlar kuzeyde yaşayan kuşlardan daha büyüktür ve 40-50 cm boyuta ulaşabilirler.

Keçisağan bir gece kuşudur. Gün boyunca dallara tünerler ve kendilerini ağacın bir parçası olarak kamufle ederler; yumuşak, derin ve sürekli bir sesle iletişim kurma eğilimindedirler. Ayrıca, kendilerini tehdit altında hissettiklerinde yüksek bir ıslık çalarlar.

Bu tür, gagası dar ve daha çengel olan baykuşun aksine geniş, düz bir gagaya sahiptir. Pençeleri zayıftır ve diğer kuşlar gibi kavisli değildir. Kışın, yiyecek arzı o kadar azalır ki, gün ve gecelerinin çoğunu kış uykusu benzeri bir uyuşukluk halinde geçirirler.

Bu uyuşukluk durumu, enerji tasarrufu için kalp atış hızı ve metabolizmanın azaldığı bir hazırda bekleme moduna benzer. Soğuk günlerde, özellikle sonbahar ve kış aylarında, ağacın kuzey tarafında güneşli bir yerde dururlar, yaz aylarında ise genellikle güneye bakan bir yer seçerler.

Üreme ve davranış

Keçisağan düzenli bir üreme mevsimine sahiptir, ancak daha kurak bölgelerdeki kuşlar yağmurlara tepki olarak üreyebilir. Ek olarak, bu kuşlar ömürlük bir eş seçerler. Çift genellikle her yıl birlikte iki yumurta üretecek ve sırayla yumurtanın üzerine oturacak ve yavru yumurtadan çıkana kadar onu sıcak tutacaktır.

Yuvalarını genellikle yatay çatallı ağaç dalına yerleştirilen gevşek çubuklar kullanarak yaparlar. Onları görmek için en iyi zamanlardan biri sonbaharda günbatımıdır. Çünkü dışarı çıkacaklar ve kış uykusuna yatmadan önce mümkün olduğunca çok böcek yemeye başlayacaklardır.

Gün boyunca, harika tasarlanmış tüyleri ağaçların kabuğu ile karışır, bu da onları tespit etmeyi çok zorlaştırır. Tüyleri onlarla ilgili tek sıra dışı özellik değildir; ‘frogmouth’ (kurbağa ağız) adını almalarına neden olan büyük ve geniş bir gagaları vardır.

Bu kuşlar geceleri havada böcek yakalamayı severler. Ayrıca salyangoz ve sümüklü böcek ve hatta fareler gibi küçük memelileri yer. Arka bahçenizde olması harika bir hayvandır çünkü uyurken bahçenizdeki sinir bozucu böcekleri uzakta tutmakla meşguldürler.

Kamuflaj ustaları

Gün boyunca görülmekten kaçınmak için, ağaç dallarında dik, tamamen hareketsiz olarak otururlar. Sonra, başlarını yukarı kaldırırlar ve gözlerini kapalı tutarlar, böylece sadece yarık gibi görünürler. Böyle oturduklarında kırık dallara benzerler.

Eğer keçisağan korkarsa, başını havaya kaldıracak ve gözlerini kapatacaktır. Bunu gören herkes için sadece bir ağaç dalı gibi görünecektir. Gözleri kapalıyken, korktukları her neyse onları göremeyeceğini ve vazgeçip gideceklerini umuyorlar.

Bir keçisağan rahatsız edilirse, tehdit edici bir duruş alacaktır. Tüylerini kabartır, geniş turuncu gözlerini gösterir ve gagasını sarı boğazını göstermek için açar. Bunu yırtıcıyı korkutma umuduyla yapıyorlar.

Avustralya’daki en ölümcül görünen kuşlardan biri olarak bilinmelerine rağmen, keçisağan, kıtadaki en sevilen türlerden biridir.