Buğday Bitleri: Kilerinizde Bir İstila

Buğday bitleri Curculionoidae ailesine aittir. Bu otçul böcekler ailesinin, mahsul zararlarından sorumlu bazı üyeleri vardır ve bunlar tarım için oldukça tehlikelidir.

Buğday bitleri, Curculionidae ailesinin böcekleridir. Ancak, bu grup içinde birkaç alt grup vardır. Bugün burada tartışacağımız alt grup Sitophilus cinsine aittir.

Buğday bitleri, Coleoptera takımına ve yukarıda da belirttiğimiz gibi Curculionidae familyasına ait bir alt gruptur. Üç türün tüm örnekleri, 2 ile 4 mm arasında değişen bir boyuta sahiptir.

Uzun burunları, herhangi bir tahıl boyutuna kolayca uyum sağlayan bu grubun ilginç bir özelliğidir. Bu alt grubun üç türü, her birinin kendine özgü bireysel özellikleri olmasına rağmen, siyahımsı-kahverengi renktedir.

Buğday bitleri – İstila

Enfestasyonlar, tarlanın kendi ekiminde olduğu gibi, hem tahıl hem de hububat ithalatında gerçekleşir. Mahsulleri barındıran depolarda veya nakliye araçlarında bile olabilir. Türlere bağlı olarak, onları belirli yerlerde bulabilirsiniz.

Yayılma şekilleri aşağıdaki gibidir. Dişiler, tek bir tanenin içine tek bir yumurta bırakır ve onu müsilajlı bir salgı ile kapatır. Daha sonra bu tane içinde larva evresi ve pupa dönemi gerçekleşir. Sonra da buğday biti tam olarak geliştiğinde dışarıya doğru sürünür.

Bitin tanenin içini terk etmesi için büyük bir delik açması gerekir. Bu delik, tahıldaki varlıklarını gösteren işaretlerden biridir.

Bu böceğin parlak koyu kahverengi neredeyse siyah bir tonu vardır. Bu renk diğer iki türden daha hafiftir. Ayrıca vücutlarında lekeler yoktur.

Vücutları uzun ve silindirik olmasına rağmen, 4 mm’yi geçmez ve 2 mm’den az değildir. Bu türün diğer bir özelliği de diğer yakın akrabalarının aksine kanatsız olmalarıdır.

Bu nedenle, buğday biti uçmaz ve buna rağmen hem hububat ve hububat ithalatında hem de depolama alanları veya nakliye araçlarının kendisinde istilalar devam eder. Bu böcek tarlaya ekilen tahılı yemez..

Buğday bitinin üreme koşulları çok özeldir. 12 ila 35 derece arasında bir sıcaklık gerektirir. Diğer bir koşul ise tane nem içeriğinin en az %9,5 olmasıdır.

Buğday bitlerinin habitatı ve dağılımı

Buğday bitleri, değişken sıcaklıklara sahip farklı iklim türlerinde yaşar ve dünya çapında eşit olarak dağılırlar.

Araştırmacılar, hem yetişkin hem de genç örneklerin düşük sıcaklıklı iklimlere dayanabileceğini gözlemledi. Ancak, bu alt gruptaki tüm türler daha soğuk olanları tolere edemez.

İstilanın Sonuçları

Buğday bitleri birincil zararlılardır. Bu, yalnızca tahıllara değil, aynı zamanda diğer birçok buğday ürününe de saldırdıkları anlamına gelir. Örneğin, un, makarna, tahıllar vb.

Hem yetişkin hem de yavru, tahılla beslenir ve sonuç olarak saldıkları her salgıyla kirletir.

Yeni doğmuş bireylerin çıkışının neden olduğu büyük deliklerden dolayı, bit bulaşmış taneleri tanıyabilirsiniz. Bu tahıllar pazarlanabilir değildir ve dünya çapında ciddi bir ekonomik etkiye sahiptir.

Pirinç biti (Sitophilus oryzae)

Bu türün yetişkinleri, çukurlu siyahımsı kahverengi bir gövdeye sahiptir. Elitra sarımsı noktalara sahiptir ve uzunlukları 2 ila 4 mm arasındadır.

Dışarıdan, Sitophilus oryzae ve Sitophilus zeamais türlerini ayırt etmek mümkün değildir. Bu nedenle, onları ayırt etmenin tek yolu cinsel organlarını incelemektir.

15 ile 33 derece arasındaki sıcaklıkların yanı sıra %40 bağıl neme ihtiyaç duyarlar.

Mısır biti, Curculionidae alt familyasına aittir ve üç türden en küçüğüdür. Sitophilus zeamais tropikal ve subtropikal bölgelerde yaşar.

Bazen bu böcekler depolanan mahsullerdeyken ılıman bölgelere taşınırlar. Ancak, bu tür mısır tarlası tahılıyla beslenir.

Bit zararlılarından kaynaklanan zararlar

Bu türlerden herhangi birinin yayılması kontrol altında olmasaydı, etki büyük önem taşırdı. Şu anda, bu istilacı türlerle başa çıkmak için farklı planlar var. Bunlara daha iyi bir depolama sistemi dahildir.

Bu yaratıkların neden olduğu hasar çok özeldir ve esas olarak tahıldan ayrıldıktan sonra üzerinde açtıkları deliktir. Sadece bu değil, aynı zamanda tahılın kendisiyle de beslenirler. Bu da tahılın içinde nem ve ısı üretir ve her türlü böcek ve mantarı çeker.

Son bir düşünce olarak, bu zararlılar tahılın kalitesini ve dolayısıyla karlı ticarileşmesini azalttığı için olumsuz sonuçlar ekonomik düzeyde ciddidir. Ne yazık ki, yok edilmeleri oldukça zordur.