Bozkır Örümcek Kuşu: Kasap Kuş

Yazan ve doğrulayan Veterinerlik Eugenio Fernández Suárez

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Bozkır örümcek kuşu (Lanius meridionalis) görüp görebileceğiniz en kendine özgü kuş çeşitlerinden biri. Genellikle farklı algılansa da, bu kuş türünün davranış şekli oldukça benzersiz.

Örümcek kuşlarını tanımak gerekirse, ilk olarak, hepsinin benzer özelliklere sahip olduğu söylenebilir. İnce ve nazik uzuvları olan küçük kuşlar olmalarına rağmen, hepsinin yırtıcı kuşlara benzemelerine sebep olacak şekilde gagaları var – bu özellik onlara göz alıcı bir görünüm sağlıyor.

Bu durum bir şekilde kulağa mantıklı geliyor, çünkü örümcek kuşları, böcekleri ve diğer küçük omurgalıları avlayan küçük bir kuş türü. Öyle ki, kemirgenler, kertenkeleler ve diğer kuşlar bile bu küçük yırtıcı görünümlü kuşların avları olabilirler. Ayrıca, bu kuşlar, cellatlara benzeyen öldürme becerileri ile tanınırlar. Bunu nasıl yaptıklarını merak ediyor musunuz? Öğrenmek için okumaya devam edin!

Bozkır örümcek kuşu özellikleri

Örümcek kuşları Laniidae ailesine aittirler ve Afrika, Asya ve Avrupa’nın çeşitli yerlerinde yaşarlar. Güney Amerika’da çok olmasa da, Kuzey Amerika’da hayat bulan türleri de var.
Bozkır örümcek kuşu, aslen, İber Yarımadası kökenli. Kanarya Adaları veya Akdeniz kıyısı boyunca yamaç bölgelerdeki gibi kuru alanlarda ve açık ortamlarda yaygın olarak yaşayan yerleşik bir kuş türü.

Özellikleri

Bu kuş türünü ayırt etmek oldukça kolay, bunun yanında, vahşi yaşama ilginiz de varsa, bu bölgeye seyahat ettiğiniz bir zaman bu türü de kontrol etmek iyi bir seçenek olabilir. Ya da, alternatif olarak, Kuzey Amerika’ya yolunuz düşerse, bu türe fazlasıyla benzeyen büyük örümcek kuşunu da araştırabilirsiniz.

Bozkır örümcek kuşları küçük, şişmanca ve uzun kuyruklu hayvanlardır. Ayrıca, gagaları ve gözlerinin etrafındaki siyah “maske” sayesinde kolayca tanınırlar.

Bu ötücü kuşların siyah kanatları bulunuyor ve kanatların üzerinde büyük beyaz bir nokta var. Bununla birlikte, vücutlarının büyük bir bölümü grimsi renktedir, bu da, doğada tanınmalarını kolaylaştırır. Kuyruklarının ucundan gagalarına kadar sadece 25 cm uzunluğundalar ve kanat açıklıkları tamamen açık olduklarında 30 cm’yi aşıyor. Bu kuşların sesleri güçlüdür, ayrıca, diğer kuşları taklit etmekte iyi oldukları için oldukça çeşitli sesler de çıkartabiliyorlar.

Davranışları

Bozkır örümcek kuşu hakkındaki en ilginç taraf onun davranışı. Bu hayvanlar, yakaladıkları avlarını dikenli bitkilere ve hatta dikenli tellere asarlar. Bu sayede, sarsarak ve sürüyerek onları parçalayabilirler, bu sebeple de takma adları “kasap kuşu” olmuş.

Bozkır örümcek kuşu beslenme alışkanlıkları

Bu kuş türü, genellikle, avını dallar, hatta elektrik hatları gibi yüksekte bulunan yerlerden takip eder. Bundan sonra, yukarıda da belirttiğimiz gibi, örümcek kuşu, kurbanlarını dikenlere veya dikenli bitkilerin keskin dalları üzerine takıyor.

Üreme süreçlerine değinecek olursak, Yarımadası bölgesinde bu süreç Mart ayında başlar, ancak, Afrika ve Kanarya Adalarında daha önce görülür. Bu kuşlar yuvalarını dikenli ağaçlarda yaparlar, burada, yuvalarında, iki hafta sonra yavruları yumurtadan çıkacak şekilde, üzerinde benekleri olan ve sayısı yediye kadar çıkabilen yumurtalarını bırakırlar.

Yok olma tehlikesi altında olmasa da, bozkır örümcek kuşu, Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği’nin Tehdit Altındaki Türlere ait Kırmızı Listede “savunmasız” olarak tanımlanmaktadır.

Yetişme ortamı

Oldukça nadide bir kuş türü olan bozkır örümcek kuşunun birkaç alt türü vardır. Avrupa’da, çoğunlukla Güney Fransa, Portekiz ve İspanya’daki bölgelerde yaşarlar. Ayrıca, Kanarya Adaları, Kuzey Afrika ve Asya’nın belli bölgeleri yaşam alanlarının diğer parçalarıdır.

Bu kuş türü esas olarak açık alanlarda yaşar. Genellikle kablolara ve diğer yapılara tünemiş halde bulabilirsiniz. Ayrıca, çalılık alanların, çayırların ve bademlik ve zeytinlikler gibi mahsul alınan bölgelerin çevresinde de bulunabilirler.

İspanya’daki orijinal yaşam alanlarına gelince, Cantabria havzasında da nadiren de olsa görülürler. Bu türün Güneybatı Avrupa’da 500.000’den fazla çeşitli alt türlere mensup üyeleri var, ancak, ne yazık ki, yavaş yavaş yok olmaları söz konusu.