Geyik Sürüleri: Beslenme Alışkanlıkları ve Yaşam Alanları

Dünyada üzerindeki farklı türlerin geyik sürüleri yiyecek bulmak için kilometrelerce yolculuk edebilir.

Yalnız hayat yaşayan ve sadece türlerinin başka bir üyesi ile kur yapma ve çiftleşme için bir araya gelen bazı hayvanlar vardır. Yaşam için başkalarıyla eşleşenler de vardır ve büyük gruplar halinde yaşayan ve bir yerden bir yere göç eden bazı hayvan türleri de vardır. Geyik sürüleri bu son gruba dahildir.

Geyikler geyikgiller familyasına aittir. Bu gruba ait birkaç farklı tür vardır. Grubun en büyük üyesi elk, 450 kg, en küçük üyesi ise Pudu, sadece 10 kgdır.

Geyik, atlara benzer gövdeli büyük geviş getiren memelilerdir, ancak biraz daha kısa ve geniştirler. İnce ayakları, çatal tırnakları, uzun boyunları ve boynuzları vardır. Bununla birlikte, bu özellikler geyik türlerine ve yaşam alanlarına bağlı olarak değişebilir.

Büyük geyik sürüleri nerede yaşar?

Geyikler, Avrupa, Asya, Amerika, Kuzey Afrika ve Kuzey Kutbu’nun çeşitli bölgeleri dahil olmak üzere dünyanın çeşitli bölgelerinde yaşar. İnsanlar ayrıca Yeni Zelanda ve Avustralya’ya da geyikleri sunmuştur.

Geyik türleri böyle geniş bir bölgede yaşarken, yaşam alanları çok çeşitli ekosistemlerde bulunur. Bunlar geniş ovalar, çayırlar, ormanlar ve tundralardan tropikal yağmur ormanlarına ve dağ ormanlarına kadar değişebilir.

Bir geyik türünün bireyleri, büyük gruplar, daha küçük sürüler veya tek başına oldukça geniş bir alanda yaşayabilir. Aslında, bu alan 40 km’ye kadar genişleyebilir. Ren geyiği gibi geyikler, yıl boyunca yiyecek bulmak için tundradan yüzlerce kilometre daha sıcak bölgelere seyahat ederek uzak mesafelere göç ederler.

Büyük geyik sürüleri nasıl yaşar?

Erkek geyiklerin yalnız ve izole yaşamlar sürdürmesi çok yaygındır. Korumacı davranırlar ve her geyik kendi “alanına” sahip olur. Dişi geyikler büyük gruplar halinde ya da yavrularıyla yaşar.

Erkek geyikler, feromonlarını kullanarak, derin ayak izleri bırakarak veya kokularını örtmek için başlarını ağaçlara sürterek bölgelerini işaretler. Geyiklerin ayakları ve başları feromonları serbest bırakan bezler içerir.

Üreme veya kızgınlık mevsimi boyunca, erkek geyikler dişiler ile çiftleşme hakkı için kendi aralarında savaşırlar. Bununla birlikte, bu davranış geyik türlerine bağlı olarak değişebilir.

Bu ritüel mücadele, geyiklerin boynuzlarıyla birbirlerine karşı gerçek manada agresif olmaları gerekmediği anlamına gelir. Her zaman farklı bir model izleyen davranışları, erkeklerin kendilerini diğer geyiklerden ayırmalarına yardımcı olur. Amaçları, rakiplerini korkutmak için bireysel özelliklerini göstermektir. Bu kavgacı davranış olarak bilinir.

Geyikler ne ile beslenir?

Geyikler otçuldur, yani diyetleri çoğunlukla odunsu ve otsu bitkilerden oluşur. İkincisi genellikle ilkbaharda daha bol bulunurken, odunsu bitkiler sonbahar ve kış dönemlerinde geyiklerin beslenmesi için daha önemli hale gelir.

Avrupa’daki geyikler çoğunlukla çamlarla ve genellikle tüm kozalaklı ağaçlarla beslenir. Ayrıca sık sık yapraklı çalılar ve otlarla beslenirler.

Bir geyiğin diyetindeki odunsu ve otsu bitkilerin miktarı, soğuk veya ılıman bir iklimde yaşamalarına bağlı olarak değişebilir. Geyikler ayrıca liken, yaprak ve çiçek sapları yer. Buna ek olarak, ayaklarını kullanarak kökleri ve yumru kökleri topraktan çıkarırlar.

Mevsime bağlı olarak geyik, yabani meyveler, meşe palamudu ve mantarlarla da beslenir. Ayrıca bazen, yerel çiftlikleri de istila edebilirler ve bu durum çiftçiler için sorun yaratabilir. Öte yandan, çiftliklerin aslında geyiklerin doğal yaşam alanlarını istila ettiği de bir gerçektir.

Belirtildiği gibi geyikler geviş getiren hayvanlardır. Bu, yedikleri yiyecekleri geri çıkararak tekrar sindirdikleri anlamına gelir. “Geviş getirme” yoluyla, aksi takdirde elde edemeyecekleri ekstra besinleri emmek için yiyeceklerini daha fazla sindirebilirler.

Diğer geviş getiren hayvanlar gibi, geyiklerin sindirim sistemi de rumen, retikulum, omasum ve abomasum olmak üzere dört bölümden oluşur. Rumen, bitki selülozu sindirebilen ve geyiklerin enerji kaynağı olarak kullanabileceği ürünler yaratabilen mikroorganizmaları içerir.