Çita Koruma ve Genetik Özellikleri

Çita koruma, bu türün yaşaması için hayati öneme sahiptir. Şaşırtıcı bir şekilde, onu yok etmekle tehdit eden kendi genetik yapısıdır.

Yazan ve doğrulayan Veterinerlik Eugenio Fernández Suárez.

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Dünyanın en hızlı hayvanlarından biri olarak bilinen çita artık nesli tükenmekte olan bir tür olarak sınıflandırılmaktadır. Çita koruma çalışmaları, bu türün desteklenmesi için yeterli araştırma yapılmaksızın, eninde sonunda soylarının tükeneceğini göstermektedir. Bu Eski Dünya’nın vahşi kedi türüne yönelik tehdit birkaç faktörden kaynaklanmaktadır ve bunlardan biri kendine özgü tarihidir.

Çita Türünün Korunması: Hassas Genomu

Yaklaşık 12.000 yıl önce, Buzul Çağı‘nın sonlarında, çitalar Amerika kıtasının yanı sıra Avrupa ve Asya’da da yaşamaktaydılar. Tüm bu alanlarda ani bir biçimde nesillerinin tükenmesi, bazılarının genetik dar geçit olarak adlandırdıkları şeyi üretti. Bu, bir türün mensupları arasında kurtulanların sayısı az olduğunda, genetik değişkenliklerinin azaldığı anlamına gelir. Sonuç olarak, onların soyundan gelenler, bedeli üreme ve bulaşıcı hastalıklara direnç açısından ödüyorlar; bu ikisi de çita muhafazası için çok önemlidir.

Bu düşük genetik değişkenlik ve homozigotluk, dağ gorilleri gibi türlerden bile daha yüksek sonuçlar doğurdu. Çitalar günümüzde, en azından esaret altında, üremekte zorlanıyorlar.

1981’de yayınlanan bir araştırma, çeşitli çitaların semen konsantrasyonunun evcil kedilerden 10 kat daha düşük olduğunu ortaya koydu. Bunların%71’i de morfolojik değişiklikler gösteriyordu.

Bu sorunlara ek olarak çitaların yılda bir defadan fazla kızgınlık dönemine girmeleri de eklenir. Bunu anlaması kolay değildir ve bu da iki hayvanın üreme ve koruma programlarında ne zaman bir araya getirileceğine karar vermeyi zorlaştırır.

Çitaların enfeksiyöz kökenli hastalıklara dayanıklılığı açısından korunmasında bir diğer sorun, çitaların evcil kedilerde sık görülen hastalıklara karşı çok hassas olmasıdır.

Bu, evcil kedilerde %2’ye kıyasla çitalarda %60 ölüm oranına neden olan kedilerin bulaşan peritonitisi gibi koşulları içerir. İlginçtir ki, bu genom nedeniyle çita vücudu deri greftini reddetmez. Diğer bireylerden olsalar bile.

Çitaların güncel durumu

Çitaların korunması günümüzde her zamankinden daha da gerekli. Şu anda gezegende 10,000’den az çita kaldı; bunların üçte biri Namibya’da yaşamaktadır. Son 100 yılda, çita popülasyonu %90 gibi endişe verici bir oranda azaldı.

Çitalar, Afrika’daki hayvancılık nedeniyle en çok avlanan vahşi kedilerden biridir. Belki de bunun nedeni avlarının aslan veya sırtlan gibi diğer türler tarafından çalınmasıdır. Bu, İberya kurtlarınınkine benzer bir duruma neden oldu. 20. yüzyılın sonunda, bu çatışma her yıl yaklaşık 1000 hayvanın hayatına mal olmuştur.

Bulaşıcı hastalıklara ek olarak çita korumaya yönelik bir diğer tehdit ise yasa dışı kaçakçılıktır.

Buna bir son vermeye çalışmak için Çita Koruma Fonu gibi dernekler eğitim faaliyetleri, sorumlu ekoturizm gerçekleştiriyor ve yerel hayvancılığa destek veriyor. Tüm bunlar, özellikle hayvancılığın korunması için eğitilmiş yerli köpek ırklarının kullanılmasıyla yapılır.

Hayvanları bu avcıya karşı koruyan ve böylece çitaların korunmasını teşvik eden köpek ırkı, yerel çiftçilerin büyük dostu olan Sivas Kangaldır ve her iki taraf arasındaki çatışmayı azaltmaya yardımcı olmaktadır.