Atlantik Morinası: Özellikleri ve Üremesi

Yazan ve doğrulayan biyokimya Luz Eduviges Thomas-Romero

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Atlantik morinası, denizde yaşayan bir balık türüdür. Norveç morina balığı olarak da bilinir. Kuzey Amerika ve Grönland kıyılarının yanı sıra, İzlanda ve Kuzey Denizi’nin Atlantik Okyanusu’na yakın bölgelerinde de yaşar.

Atlantik morinası, 20 yıldan daha uzun bir süre boyunca kendi doğal ortamında hayatta kalabilir. Normalde yetişkin bir Atlantik morinası ortalama 1.2 metre uzunluğundadır, ancak 2 metre uzunluğunda morina balıkları da kayıtlara geçmiştir.

Bu balık türünün en önemli özelliklerinden biri sırt yüzgeçlerinin şeklidir. İki anal yüzgeçle birlikte, toplam üç yüzgece sahip olan okyanustaki birkaç hayvandan biridir. Bu yüzgeç yapısı sayesinde sabit bir şekilde durabilir ve daha dikkatli hareket edebilme becerisine sahiptir. Yaşadığı bölgelerin koşulları böyle bir özelliğe sahip olmasını gerektirmiştir.

Bütün morina türleri aynı renkte değildir. Alglerin daha yoğun olduğu sularda yaşayan türler, genellikle kahverengimsi kırmızı veya yeşilimsi gri arasında değişen renklere sahiptir.

Bu duruma zıt olarak, denizin derin ve soğuk sularında yaşayan morina balıkları ise genelde soluk gri renktedir. Ancak bütün morinalarda ortak olan bir şey vardır; omurgalarının etrafı karın bölgesine göre daha koyu bir renge sahiptir. Morinaların karın bölgesi vücuduna göre daha soluktur.

Yaşam alanı

Atlantik morina balığı, genellikle deniz tabanına yakın yerlerde, farklı habitatlarda yaşayabilir. Kıyıdan itibaren, bu balık türü 2000 metre derinliğe kadar inebilir. Atlantik morinası açık denizlerde, 0 ile 16 ºC arasındaki sıcaklıklarda yaşar.

Atlantik morinası, 2-3 yaşlarındayken üreme çağına gelir. Ancak daha kuzeyde yaşayan morina türleri de bulunmaktadır ve bu türler 5-7 yaş arasında cinsel olgunluğa erişir. Bazı çalışmalara göre morina balığı cinsel olgunluğa 50 yıl öncesine göre çok daha erken yaşlarda ulaşıyor. Buna ek olarak, morina balıkları giderek küçülüyor.

Atlantik Morinası: Üreme Alışkanlıkları

Morinaların üreme davranışı hakkında çok fazla bilgiye sahip değiliz. Araştırmacılar tarafından toplanan bilgiler, her morina türünün farklı üreme davranışlarına sahip olduğunu gösteriyor.

Ancak bütün morina türlerinin üreme davranışlarında ortak olan bir özellik vardır, erkek morinalar seslerini kullanarak dişileri etkilemeye çalışır. Atlantik morinası, ses çıkarmasını sağlayan güçlü kaslara sahiptir. Bu kaslar, hava keselerinin yakınında bulunur. Hem erkek hem de dişiler bu kaslara sahiptir. Ancak sadece erkekler bu kasları üreme amacıyla kullanır.

Araştırmacılar, daha güçlü sese sahip olan erkeklerin eş bulmada genellikle başarılı olduğunu söylüyor. Balıklar büyüdükçe, ses çıkarmalarına yarayan kasları da büyür ve güçlenir; böylece dişi için daha çekici bir hale gelir.

Atlantik morinası

Morinaların davranışları üzerinde yapılan bir çalışmaya göre, çiftleşme döneminde son karar dişilerin oluyor. Bu yüzden erkek morina balıkları, dişilerin etrafında yüzerken seslerini duyurmaya çalışıyorlar. Buna ek olarak, çiftleşme döneminde erkekler üstünlük göstergesi olarak genelde birbirlerine karşı daha agresif davranıyor.

Maalesef okyanuslara verdiğimiz zararlar Atlantik morinasını da ciddi bir şekilde etkiliyor. İnsan etkisi nedeniyle zarar gören okyanus tabanı, bir tür ses kirliliğine neden oluyor. Sonuç olarak Atlantik morinasının üreme alışkanlıkları bu durumdan zarar görüyor.

Göç

Atlantik morinası göçebe bir balık türüdür. Üreme zamanı geldiğinde daha sıcak sulara doğru hareket eder. Morina, yılın herhangi bir zamanı üreyebilir. Ancak genelde kış sonuna doğru veya ilkbahar geldiğinde daha sıcak sularda üremeyi tercih eder.

Atlantik morinası sürüleri, boyutlarına göre hiyerarşik bir yapıya sahiptir. Çünkü boyut, yaşla ilişkilendirilir. Büyük balık sürüleri çoğunlukla göç yolunu bilen liderlere sahiptir. Bazı bilim insanları, genç morinaların bu göç yollarını yaşlı morinalardan öğrendiğini iddia ediyor.

Geçmişte araştırmacıların böyle bir çıkarımda bulunmasına neden bir olay gözlemlendi. Yaşlı üyelerini kaybeden büyük sürülerin göç yolları kayda değer bir biçimde değişiyor. Atlantik morinası, günümüzde Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından kırmızı listeye alınmıştır ve koruma altındadır.