Arap Antilobu: Üreme ve Korunma

Arap antilobu, adından da anlaşılacağı üzere, Arap yarımadasında yaşayan bir büyükbaş hayvandır. Tüm Artiodactyla (tırnaklı hayvanlar) türünün arasında en büyük tehlike altındaki türdür. Bu yazıda size konuyla ilgili daha fazla bilgi vereceğiz.

Bu hayvan çöl yaşamına daha iyi adapte olmuş memelilerden biridir ve birkaç hafta susuz yaşayabilir. Bitkileri yiyerek sıvı elde ederler ve bu bitkileri çoğunlukla geceleri nemi emdikten sonra üstlerinde sıvı birikmişken yerler. Ayrıca, bazı sıvıları elde etmek için yumru kökleri ve kökleri kazarak yer.

Arap antilobu yaklaşık 90 cm yüksekliğinde ve yaklaşık 20 kilo ağırlığındadır ve çoğunlukla beyaz kürkü ile dikkat çeker. Bacakları koyu kahverengiden siyaha doğrudur, yüzündeki lekeler siyahtır, kuyruğunun ucu ve mızrak benzeri boynuzları daha koyudur. (Beyaz kürkü güneş ışığını yansıtırken koyu renkli bacaklar soğuk çöl sabahları boyunca ısıyı emmeye yardımcı olur.)

Boynuzlar her iki cinsiyette de uzunluk ve şekil olarak bir özelliktir ve genellikle siyahtır. Ayrıca, yaklaşık 90 cm uzunluğundadır ve savunma için en iyi silahlarıdır.

Arap antilobu: Üreme ve davranış

Gün boyunca, Arap antilobu genellikle sıcaktan gizlenir ve günlük rutinini gerçekleştirmek adın hareket etmek için gece olana kadar dinlenir. Yağmuru tespit etme yeteneğine sahiptir ve kolaylıkla yağmura doğru ilerleyebilir ve onu bulabilir. Yaşam alanı 3350 km kareye kadar uzanıyor.

Yukarıda da belirttiğimiz gibi, bu geviş getiriciler tıpkı tek hörgüçlü develer ve diğer çöl hayvanları gibi birkaç hafta susuz yaşayabilir. Etrafta yiyecek aramak için dolaşmadığında, Arap antilobu yumuşak zeminde veya küçük çalıların altında sığ delikler kazar. Çoğunlukla meyveler, yumru kökler, kökler, şifalı otlar, çiçek soğanları ve tomurcuklarla beslenir.

Sürülerde hem dişi hem de erkekler bulunur ve yaklaşık 2 ila 15 antiloptan oluşur. Yalnız erkekler bile çoğunlukla barışçıldır ve problemsiz bir şekilde birlikte yaşayabilirler. Tabii ki, üreme mevsimi istisnadır; bu dönem genellikle mayıs ve aralık ayları arasında gerçekleşir.

Dişi antiloplar için gebelik süresi 240 gündür ve yaklaşık iki buçuk ay boyunca emzirdiği bir yavru doğurur.

Tek boynuzlu at efsanesi

Arap antilobu, Umman, Ürdün, Arap Emirlikleri, Katar ve Bahreyn’in ulusal hayvanıdır. Bu tür için kullanılan isim ile ilgili birkaç hata vardır. Örneğin, onlar için kullanılan kelimelerden biri “tek boynuzlu at” olarak tercüme edilir.

İbranice re’em kelimesinin Yunanca’ya çevirisi Septuagint’te (Tevrat’ın bilinen en eski yunanca tercümesi) monokeros (tek boynuzlu) olarak yapılmıştır. Mezmur 22:21’de, Karen kelimesi tekil olarak görünür ve korna anlamına gelir. Roma Katolik Vulgate ve Douay-Rheims İncil’i re’em’i gergedan olarak tercüme etti.

Ayrıca, diğer çeviriler yabani boğa, yabani öküz, bufalo ya da gaur’un isimleridir. Sonunda, Arapça alrim olarak çevirisi en doğru olanıdır ve kelimenin tam anlamıyla “beyaz oriks” anlamına gelir.

Ayrıca, efsane bir boynuzu kaybeden orikslere dayanıyor olabilir. Aristoteles ve Pliny, oriksin bir tek boynuzlu atın ilk örneği olduğunu belirtti. Bazı açılardan, bu hayvan sadece bir boynuzu varmış gibi görünüyor.

Ayrıca, boynuzlar düştüklerinde bir daha geri çıkmazlar, eğer bu geviş getiriciler herhangi bir sebepten dolayı bir boynuz kaybederse, hayatının geri kalanında sadece tek boynuzla yaşamak zorunda kalır.

Ek olarak, bazı insanlar Arap antilobu boynuzunun tıbbi özelliklere sahip olduğuna ve genellikle her türlü rahatsızlığın tedavisinde kullanılabildiğine dair inançlara sahiptir.

Arap antilobu: Yaşam alanı ve koruma

Arap antilobu sert kum ve çakıllı çöl bölgelerini tercih ediyor, çünkü sert hava koşullarına karşı oldukça dayanıklılar. Tek doğal yırtıcıları olan kurtlardan kendilerini ancak bu alanlarda koruyabilirler.

Tarihsel olarak, bu gerçek hayatta yaşayan tek boynuzlu at, Orta Doğu’nun büyük bir kısmında yaşadı ve on dokuzuncu yüzyılın başlarına kadar Filistin, Sina, Irak ve Eski Ürdün Devleti’nde büyük sürüler halinde bulunuyordu. Şu anda, hayatta kalan sürüler esas olarak Suudi Arabistan’da yaşamaktadır.

İlerleme, avlanma ve diğer insan müdahaleleri nedeniyle, Arap antilobunun nüfusu geçtiğimiz yüzyıl içinde büyük ölçüde azaldı. 1970’lerde, türün hiç vahşi örneği kalmamıştı.

Bununla birlikte, bazı ekolojistler ve bilim insanlarının çabaları sayesinde, Arap antilobu Umman, İsrail, Birleşik Arap Emirlikleri, Suriye, Ürdün, Katar ve Bahreyn’de yeniden kazandırılmıştır. Şu anda, doğal ortamlarının tadını çıkaran 1000’den fazla örnek vardır ve bu örnekler IUCN Tehdit Altındaki Türlerin Kırmızı Listesine eklenmiştir.

Türlerin yeniden kazandırılmış olması, tehdidin ortadan kalktığı anlamına gelmez. Aslında, türlerin korunmasına giden yol oldukça zor ve yavaştır. Bununla birlikte, doğaya tekrar tanıtılmaları kesinlikle beklenenden daha başarılıydı ve çölün karakteristik özelliği olan bu hayvanın nüfusu her gün artmaktadır.