Bir Evcil Hayvanın Kaybı: Sensiz Aynı Olmayacak

Bir evcil hayvan sahibi olmak harika bir deneyimdir, ancak her zaman, er ya da geç bir gün öleceğinin farkındayız. Bu nedenle, evcil hayvan sahibi olmak her ne kadar mutluluk verici bir şey olsa da bir evcil hayvanın kaybı bir o kadar üzücü bir deneyimdir. Yas tutarız, ağlarız ve onlarla anılarımızı hatırlar ve artık bizi duyamayan sadık dostlarımıza “sensiz hiçbir şey aynı olmayacak” deriz.

Milyonlarca insan ölümün yaşam döngüsünün doğal sonu olduğunu onaylasa da, çok azımız bir evcil hayvanın veya sevilen başka birinin kaybına hazırızdır. Hava, ağaçlar, yeni doğmuş bir bebeğin güzelliği ve muhteşem gün batımı gibi diğer doğa harikalarının tadını çıkarmaya her zaman hazırız.

Yine de, kendimizi çok sevdiğimiz bir evcil hayvanı kaybetmeye nasıl hazırlayabiliriz ki – onu asla göremeyeceğimizi, duymayacağımızı veya bir daha asla arkadaşlığından zevk alamayacağımızı bilerek hem de?

Acı bir reçete

Bir evcil hayvanın kaybı, en acı deneyimlerden biridir ve bir hastalıktan ölmüşlerse, daha da kötüdür- özellikle de her gün bu hastalığın karşısında tükendiklerini izlemişsek. Kalplerimiz nasıl da kırılmıştı.

Bu yüzden, sevgili evcil hayvanımızı kaybetmenin acısıyla başa çıkmanın en iyi yollarından biri, güzel zamanları hatırlamaktır. Yani, güzel hayvanın bize verdiği ve bizim için yaptığı her şey için minnettar hissetmek. Bunu akılda tutarak, ya şu anda evcil hayvanlarının kaybının yasını tutan ya da bizim gibi geçmişte bu acı verici deneyimden geçmiş olan birçok insanın duygularını yakalamaya çalıştık.

Bir evcil hayvanın kaybı

Kaybetmek üzere olduğum köpek dostuma mektup

Sevgili dostum,

Sana bakıyorum ve ağlamaklı olmaktan kendimi alamıyorum. Engel olamıyorum ama yine de gülümsüyorum. Yine de içimde, geceleri uyuyamama engel olan tuhaf bir duygu karışımı var. Seni uyurken izlemeyi severdim. Aslında, hala yapıyorum – ancak şimdi, belki de bunu bilmenin acısıyla… bir daha asla uyanmayacaksın.

Birlikte geçirdiğimiz tüm güzel günleri düşünmeye çalışıyorum. Seni eve ilk getirdiğim zamanın anıları. Gök gürültüsü seni nasıl da korkutmuştu ve bacaklarımın arasına saklanmıştın. Çok utangaç, savunmasız ve muhtaçtın. Sevilmeyecek ve koruma ihtiyacı duyulmayacak bir yanın yoktu.

Her yılın her ayı ve her ayın her günü benim sadık dostumdun. Beni başkası için terk edeceğine dair asla güvensiz hissettirmedin. Her zaman yanımdaydın – ihtiyacım olduğunda bana ilgini ve şefkatini veriyordun.

Sana baktığımda ve seni benden alan bu korkunç hastalık yüzünden ne kadar zayıf kaldığını ve tükendiğini anladığımda, zihnimde güzel anılar labirenti yaratmaya çalışıyorum. Arkadaşlığına değer vermeme yardımcı oluyor. Seni tanıma şansı bulduğum için çok minnettarım. Henüz beni tamamen terk etmemiş olmana rağmen seni şimdiden özledim.

Sensiz hayat

Bu yüzden, sensiz hayatımın nasıl olacağını gerçekten bilmiyorum – tüm bildiğim, aynı olmayacağı. Benim için endişelendiğini ve beni mutlu görmek istediğini biliyorum. Şu anda çok zayıfsın ve yine de beni güldürmeye çalışıyorsun. Bazen sadece benimle bağ kurmak ve beni mutlu görmek için oynamak istiyormuş gibi davranıyorsun. Üzgün olmamı istemediğini biliyorum ama seni böyle görmek de hoşuma gitmiyor.

Bu yüzden, benim için endişelenmemeni söylemek istiyorum. Ben iyiyim, iyi olacağım. Sadece sensiz hayat asla eskisi gibi olmayacak. Sadece iyi olacağını bilmeni istiyorum; Buradaki son günlerinde seni rahat ettireceğim. Senin için elimden gelen her şeyi yaptığımı bilmeni istiyorum. Seninle hak ettiğin gibi ilgileniyorum…

Sana bakıyorum ve seni izlerken, veterinerimizin bana sorduğu şeyin cevabını gözlerinde bulmaya çalışıyorum. Çok acı çektiğini, buna bir son vermenin daha iyi olduğunu söylüyorlar, ama seni kaybetme fikrine katlanamıyorum. Belki de hastalığının ortadan kalkacağını ve iyileşeceğini düşünmeden edemiyorum.

Ne yapmalıyım?

Evet, hastalığının seni yiyip bitirdiğini biliyorum. Bunun tedavisi olmadığını biliyorum, en azından veterinerimiz böyle diyor, ama ya duyduğum mucizeler gerçekse? Ya hala bir şans varken hayatına bir son vermeye karar verirsem? Ya bir hata yaparsam ve en çok sevdiğim şeyi kaybedersem? Ayrıca ya aceleyle bir karar verirsem? Ancak, ya bunu yapmazsam ve acını daha da uzatır ve sana işkence edersem?

Konuşabilmeni öyle çok isterdim ki sevgili dostum. Keşke bu durumda kendin için ne istediğini bana söyleyebilseydin. Bu zor ve acı verici kararı vermeme yardımcı olmak için. Gözlerinde cevap aramaya devam etmemin nedenlerinden biri bu.

Sensiz hiçbir şeyin aynı olmayacağını düşünerek ve gelmiş geçmiş en acı verici kararı vermek için ihtiyacım olan cevabı bulmaya çalışarak. Gerçekte, içten içe biliyorum, ama henüz senden vazgeçmek istemiyorum. Seni kaybetmek istemiyorum. Yapamam.

Sensiz hiçbir şey aynı olmayacak

Ne olursa olsun. Sen nereye gidersen git. Nerede olursam olayım. Öyle uzun zamandır hayatımın bir parçasısın ki. Sen benim ailemsin, dostumsun ve sensiz eskisi gibi olmayacak olsa da yine de mutlu olmaya çalışacağım. Tıpkı benim her zaman olmamı istediğin gibi.

Hoşçakal sevgili arkadaşım, her şey için teşekkür ederim. Her zaman kalbimde yaşayacağını unutma çünkü sevgimiz ve dostluğumuz sonsuza kadar sürecek.

Sevgiyle,

Virginia