Akrabalı Yetiştirme Depresyonu ve Köpekler Üzerindeki Etkileri

Akrabalı yetiştirme depresyonu, yakın akraba köpeklerin çiftleşmesinin bir sonucu olarak bir popülasyondaki düşük üreme oranını tanımlamak için kullandığımız terimdir. Bu seçim safkan köpeklerde yaygındır.

İstikrarlı akrabalı yetiştirme , Golden Retriever’larda altlık boyutunu azaltır. Bu nedenle, bir köpeğin üreme başarısı, akrabalı yetiştirme nedeniyle tehdit altındadır ve bu bilgi, cinslerin korunmasını iyileştirmek için gereklidir. Bunu yapmak için, yetiştiriciler ırklarda çeşitlilik sağlamalıdır.

Bir soy içindeki çeşitliliğin önemi

Akrabalı yetiştirmenin bir hayvan türünün soyunda birçok sonucu sebebiyet verir; kalıtsal bozuklukların yaygınlığı, üreme oranındaki değişiklikler, morfolojik özellikler ve nadir hastalıkların kalıcılığı bunlardan bazılarıdır.

Safkan köpeklerin çoğu ortak atalardan geldiğinden, beklenen akrabalık derecesi zaten oldukça yüksektir. Bu nedenle genetik seçilim, doğada gerçekleşmeyecek olan bu durumu sadece şiddetlendirir.

Daha sonra, daha kısa bir ağız ve daha fazla kırışıklık gibi satış için istenen özelliklere sahip olan köpekler elde etmek için ilgili bireyler arasındaki melezleri eklerseniz, seçici yetiştirmenin oldukça yüksek bir akrabalı yetiştirme katsayısı ile sonuçlandığını göreceksiniz.

İnsanlar köpeklerdeki özellikleri seçtiklerinde başka sorunlar ortaya çıkar.

Akrabalı yetiştirme depresyonu – iki köpek birbirine ne kadar yakınsa, o kadar az yavru köpek olur

Akrabalık derecesi, bir dişinin doğurduğu yavruların sayısını etkiler. Morris Animal Foundation tarafından yapılan en son araştırma, bir diğerinden % 10 daha fazla kendi içinde melezlenmiş bir dişi Golden Retriever’in,  doğum başına ortalama olarak bir tane daha az yavru doğuracağı sonucuna vardı.

Köpek ırklarında seçilim

Çeşitli köpek ırklarının seçimi, davranış, mizaç, renk, kürk uzunluğu ve türü, boyutu ve morfolojik özellikler gibi özelliklere dayanmaktadır. Hepsi bugün bildiğimiz köpek çeşitlerine ulaşacak.

Bu seçim, çalışan köpekleri veya rehber köpekleri seçmek için yapılan çalışmalar haricinde, dünyanın her yerindeki yetiştiriciler tarafından yapılmıştır. Yetiştiriciler bunu tanımlanmış bir seçim organizasyonu veya yapısı olmadan yapmışlardır, bunun yerine her köpeğin görünüşüne ve / veya davranışına göre bir bireyin bilgilerine dayanarak yapmışlardır.

Genel bir kural olarak, fenotipik değer, o hayvanın genotipinden daha ağır basar. Bununla birlikte, ebeveynler tarafından sağlanan bilgiler – hayvanın şeceresi veya soyağacı – melezleme için bireyleri seçerken önemli bir faktör olabilir. Çoğu durumda, bunu hesaba katmak gelecekteki evcil hayvan sahipleri için sorunları önleyebilir.

Köpek yetiştiriciliğinde yeni hedef

Irklarla ilişkili halihazırda bilinen hastalık sayısı nedeniyle, Fédération Cynologique Internationale gibi kuruluşlar, seçici yetiştirmenin genel hedefi olarak aşağıdakileri belirler:

“Uzun ve mutlu bir hayat sürebilen, hayvanın kendisine, sahibine ve topluma fayda ve zevk sağlayan, işlevsel olarak sağlıklı köpekler elde etmek”

Gördüğünüz gibi, yararlılık veya güzellik amacıyla türlerin seçimi bir kenara bırakıldı. Artık hayvanlarda insanlara dost olmaya uygun olmaları aranmaktadır. Refahlarını ve yaşam kalitelerini artırmak ve belirli ırklarla ilişkili hastalıkların oluşumunu azaltmak gerekir.

Akrabalı yetiştirme depresyonunu azaltmak için önlemler

Köpeklerde soy içi çiftleşmeyi azaltma amacına ulaşmak oldukça zor görünebilir. Bununla birlikte, uzmanlar bunu başarmak için bir dizi öneri hazırladılar. Aralarında:

• Köpek topluluklarına üreme konusunda tavsiyelerde bulunmaları için bağımsız danışmanlar işe almak
• Tüm köpek ırklarının standartlarının hayvan refahı ve sağlığı açısından değerlendirilmesi
• Gerçek bir epidemiyolojik bilgi kaydının oluşturulmasının teşvik edilmesi
• Kayıtsız yavru sayısı gibi konularda yakın akrabalar arasında çiftleşmeye karşı kısıtlamalar getirmek
• Yetiştirici olarak kullanılan hayvanlar için genetik değer ve DNA testini içeren sağlık durumunun bir değerlendirmesini yapmak
• Köpek yetiştirme uygulamaları için düzenlemeler geliştirmek
• Yetiştiriciler için akreditasyon programları oluşturmak
• Yetiştiriciler ve alıcılar için farkındalık programlarının teşvik edilmesi
• Her ırk için ayrıntılı yetiştirme stratejileri geliştirmek

Akrabalı yetiştirme depresyonu, köpeklerde daha düşük üreme oranını ifade eder, ancak akrabalı yetiştirmenin, kalıtsal hastalıkların nesiller boyunca kalıcılığı gibi başka ciddi sonuçları vardır. Bu nedenle yetiştiriciler, araştırmacılar ve sahipler için bazı köpek ırklarının mevcut durumunu tersine çevirmek önemlidir.