Kamçılı Akrep: Tanımı ve Habitatı

Uropygiler, genellikle kamçılı akrep olarak bilinen bir araknid grubudur. Bu eklembacaklılar bir akrepe benzer, ancak iğneleri yoktur. Günlük isimleri salgıladıkları maddeden gelir – asidik, sirke benzeri bir koku.

Kamçılı akrepler, tropikal ve subtropikal bölgelerde yaşarlar. Kayaların, kütüklerin ve ortam neminin yeterince yüksek olduğu diğer yerlerin altında yaşarlar.

Kamçılı akreplerin görünümü

Kamçılı akrepler, örümcek sınıfının eklembacaklılarıdır ve çıplak gözle görülen gerçek akreplere oldukça benzerlerdir. Ancak, yakından bakarsanız birçok farklılığın olduğunu göreceksiniz. Her şeyden önce, kamçılı akrepin herhangi bir iğnesi yoktur.

Bu araknidlerin  vücutları iki bölgeye ayrılır: prosoma (sefalotoraks) ve opistosoma (karın). Ya kırmızımsı kahverengi ya da daha koyu renktedirler.

• Prosoma, birbirine bağlanan baş ve göğüs kafesine karşılık gelir. Kamçılı akreplerin normal bir çift gözü ve yanal ocelli olarak tanımlanan, birçok hayvanda bulunan ve ilkel gözler olarak işlev gören fotoreseptör yapıları vardır. Bu hayvanlar ayrıca chelicerae ve pedipalp içerir.

• Opistosom, genital organlarını, solunum spirallerini, anüsü ve her iki taraftaki anal bezlerin açıklıklarını dağıtan 12 bölümden oluşur. Bu bezler aracılığıyla sirke benzeri kokulu bir maddeyi dışarı atarlar. Vücudun sonunda uzun, çok eklemli bir kamçıya sahiptirler ve bu, üropigitlerin karakteristiğidir.

Kamçılı akreplerin yaşam alanı

Kamçılı akrepler, tropikal ve subtropikal bölgeler gibi yüksek nem oranına sahip bölgelerde yaşarlar. Gün boyunca kendilerini kazdıkları yuvalarda veya kütüklerde, kayalarda ve diğer doğal birikintilerde kalırlar.

Kamçılı akrebin beslenme ve üreme alışkanlıkları

Bunlar yırtıcı hayvanlardır ve böcekler, solucanlar, hamamböcekleri, cırcır böcekleri ve hatta bazı durumlarda akrepler ve örümcekler gibi diğer örümceklerle beslenirler. Esaret altındaki diyetleri küçük cırcır böcekleri, hamamböcekleri veya Zophoba larvaları, yemek kurdu böcekleri ve diğer böceklere dayanır.

Üremeleri, akreplerinkine benzer. Erkekler kadınlardan daha incedir ve karın bölgelerinden ayırt edilebilirler.

Dans benzeri bir kur yapmanın ardından erkek, dişinin spermatasına yerleştirdiği bir spermatofor bırakır. Dişi daha sonra yavrularını korumak için onları saklayacağı bir yuva kazar.

Döllenme gerçekleştiğinde yumurtalar, dişinin karnından sarkan ovisak adı verilen bir yapıda gelişir. Annenin nimf aşamasına geldiklerinde sırtında taşıyacağı yumurtalardan yaklaşık 15 ila 20 yavru, bir sonraki tüy dökümü olana kadar bağımsız olacaklardır.

İsimleri nereden geliyor?

Bunlar zararsız hayvanlardır çünkü salgıladıkları madde insanlara zararsızdır. Çoğunlukla asetik asit, su ve kaprik asitten oluşan bir sıvıdır.

İşlevi hem hücum hem de savunmadır. Kamçılı akrepler, bu sıvıyı kütiküllerini zayıflatmak ve pedipalpleriyle onları daha kolay yakalamak için avlarına salgılarlar. Prosomayı opistosomaya katan bölüm olan pedicel ile asetik akımı kurbanlarına yönlendirebilirler.

Esaret altında bir kamçılı akrep

Bu eklembacaklılar da ihtiyaç duydukları nem ve sıcaklık koşullarına uyarlanmış teraryumlarda yetiştirilir ve esaret altında tutulurlar.

Üropigitler için önerilen teraryumlar, hindistancevizi lifi gibi oymaya izin veren bir alt tabakaya ve tırmanamayacakları düz duvarlara sahip olmalıdır.

Doğal ortam koşullarını yeniden üretebilmek için bu hayvanın yüksek nem oranına sahip bir yere ihtiyacı vardır. Bunlar gececil hayvanlar olduklarından ve sıcaklığın 20 derecenin üzerinde olması gerektiğinden iyi ışıklandırmaya gerek yoktur.