Köpeklerde Halitoz Sebepleri
Yazan ve doğrulayan biyolog Ana Díaz Maqueda
Çoğu insan köpeklerde görülen halitoz durumunun doğal olduğunu düşünmektedir. Bir köpeğin kötü kokmasının normal olduğunu düşünmektedirler. Ancak bu gerçek değildir. Eğer köpeğinizin ağzı kötü kokuyorsa, bunun altında başka bir sorun yatmaktadır.
Köpeklerde ağız kokusuna sebep olan nedenlerin büyük bir çoğunluğu genelde tehlikelidir ve köpeğinizin sağlığını büyük oranda etkileyebilir. Diğer belirtiler görülmeye başladığında köpeğiniz için çok geç olabilir.
Eğer köpeğinizin ağzı kötü kokuyorsa, ağzını kontrol ettirmek için bir uzmana başvurmalısınız. Sorunun kökünü bir an önce bulmanız çok önemlidir.
Köpeklerin ağzında biriken tartar halitoz yapabilir
Tartar, minerallerin birikmesiyle kökte oluşan bakteriyel plaktır. Köpeklerde güçlü bir halitoza neden olduğu gibi, diş eti gibi yakınlardaki dokulara da zarar verebilir. Bu durumlarda, ağızda koku yapan diş eti iltihaplarına neden olabilir.
Dahası, mineral yapısından dolayı tartar kalp, böbrek ya da ciğerler gibi organları etkileyerek kalp hastalıklarına, böbrek taşlarına ve diğer sorunlara neden olabilir.
Oral neoplazm
Oral neoplazmalar köpeklerde nadir görülür ve kedilerdekinin aksine iyi huyludur. Bu tümörler dudak, yumuşak ya da sert damak ve diş eti gibi ağzın herhangi bir noktasında ortaya çıkabilir. Çok nadir olarak kötü huylu bir karsinoma gelişebilir.
Tümöre bağlı olarak, köpekte orta dereceli rahatsızlık ya da stomatit (oral mukoza enfeksiyonu) ile beraber halitoz görülebilir. Acıdan dolayı köpeğiniz yemek yemeyi bırakırsa bu durum da anoreksiye neden olabilir.
Candida Albicans‘ın sebep olduğu ağız enfeksiyonu
Candidiasis hem kuşları hem de memelileri etkileyen mantar hastalığıdır. Bu hastalığa Candida albicans mantarı neden olur.
Bu enfeksiyon köpeğin ağzına bulaştığında birtakım belirtiler ortaya çıkar:
- Anoreksi ya da iştah kaybı
- Yutmada zorluk
- Aşırı salya üretimi
- Halitoz
- Diş eti iltihabı
Mantar hastalığı olduğu için özel bir tedaviye ihtiyaç duyar. Enfeksiyonu düzgün bir şekilde tedavi edebilmek için veteriner kontrolünde gerekli testlerin yapılması gerekir.
Periodontal hastalık
Yaygın ama bir o kadar da ciddi ağız hastalığı periodontal hastalıktır. Bu hastalık dişte tartarın birikip diş eti iltihabına dönmesiyle başlar. Hastalığın bu aşaması doğru bir tedavi ile tamamen ortadan kaldırılabilir.
Ancak, bu durumun biraz ilerlemiş hali periodontittir. Bu aşamada köpeğiniz çok ciddi acı çeker ve ağzındaki enfeksiyon derinleşir. Köpeğiniz yemeyi bırakır. Diş eti ve hatta dişleri bile dökülmeye başlayabilir.
Kronik böbrek hastalıkları köpeklerde halitoz yapabilir
Kronik böbrek hastalıkları, böbreklerden bir tanesinde ya da her ikisinde de en az üç ay boyunca görülen sorunlar olarak tanımlanmaktadır. Ciddi bir durumdur, göz ardı edilirse ölümcül bile olabilir. Muhtemel birkaç belirtisi vardır:
- Halitoz
- Kilo kaybı
- Sık işeme ve susuzluk
- İdrar kaçırma
- Kusma
- İştah kaybı
- Letarji
- İshal
Dahası, bu hastalıktan muzdarip köpeklerde kalp hastalıkları görülebilir. Genelde bu sorunların temelinde de ihmal edilen ağız bakımı yer almaktadır. Bu yüzden, köpeğinizin ağız bakımına dikkat etmeniz en büyük sorumluluklarınızdan bir tanesidir.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Goich, M., & Iturriaga, M. P. (2003). Importancia del manejo dietario en el tratamiento de la insuficiencia renal crónica en perros y gatos. TecnoVet, 9(1), ág-17.
- Jadhav, V. J., & Pal, M. (2006). Estomatitis en perros por Candida albicans. Revista iberoamericana de micología, 23(4), 233-234.
- Margarita, R. I. A. (2001). Manual de gastroenterología de perros y gatos.
- O’neill, D. G., Elliott, J., Church, D. B., McGreevy, P. D., Thomson, P. C., & Brodbelt, D. C. (2013). Chronic kidney disease in dogs in UK veterinary practices: prevalence, risk factors, and survival. Journal of Veterinary Internal Medicine, 27(4), 814-821.
- Saló Mur, E., Lou Otón, J., & Luera Carbó, M. (1987). Neoplasias orales en el perro y en el gato. Clínica veterinaria de pequeños animales, 7(1), 0028-38.
Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.