Sivrisinekler Ne Yiyor?
Yazan ve doğrulayan biyolog Cesar Paul Gonzalez Gonzalez
Sivrisinekler, dünyanın çoğu yerinde yaşayan uçan böceklerdir. Bu küçük omurgasızlar, ısırmaya ve kaşıntı ve iltihaplanmaya neden olan lezyonlara neden olma eğiliminde olduklarından toplum tarafından bir sıkıntı olarak kabul edilir. Buna rağmen gerçek şu ki, tüm sivrisinekler bu şekilde beslenmez, başka şekillerde yerler.
Resmi olarak, birkaç Diptera türü “sivrisinek” olarak adlandırılır. Bununla birlikte, bu alanda, en popüler bilinen türleri içeren Culicidae familyasına özel bir vurgu yapılacaktır. Bu makaleyi okumaya devam edin ve sivrisineklerin ne yediğini öğrenin.
Sivrisinekler neye benziyor?
Bu omurgasızların 3 bölüme ayrılmış küçük bir gövdesi vardır: baş, göğüs ve karın. Ek olarak, gruplarının üyeleri iki tanımlanmış kanatla karakterize edilir, bu yüzden onlara dipterans ( iki-iki, pteros- kanatlar) denir. Ek olarak, uçuşa iyi adapte olmuşlardır ve onlara belirli bir denge sağlayacak yapılar sergilerler.
Baş bölgesi, gözleri, antenleri ve ağzı içerir – her türde farklı organlar. Göğüs, 3 çift bacak ve 2 kanat gibi tüm uzuvların birleştiği alandır. Son olarak karın bölgesi genital aparatı içerir ve silindirik ve uzunlamasına bir görünüme sahiptir.
Bu böceklerin ağzı ( hortumu ) uzundur ve iki farklı konformasyonda sunulabilir: emme ve sokma-emme. Tahmin edebileceğiniz gibi, yalnızca ikinci tip ağız parçalarını sergileyenler kan emebilir, buna hematofagöz beslenme denir.
Sivrisinekler ne yer?
Genel olarak sivrisineklerin çoğu şekerli maddeler yerler ve çok azı kanla beslenir. Bunun nedeni, her bir sivrisinek, sahip olduğu ağız parçalarının türüyle sınırlı olması ve ısıranların doğal olarak bol olmamasıdır. Bu özelliklerinden dolayı, bu omurgasızlar farklı diyetlere sahip iki gruba ayrılabilir:
- Yalayıcılar veya emiciler: Bu tür ağza sahip sivrisinekler, meyveler, özsu, nektar ve hemen hemen her türlü şekerli madde gibi çeşitli yiyecekleri sindirmeye adanmıştır. Büyük bir güçle emilen bu kaynaklara erişmek için uzun ağızlarını kullanırlar. Tüm erkek örnekler bu tip ağız yapısına sahiptir (ve bazı türlerde dişiler de öyle).
- Batma-emme: Adından da anlaşılacağı gibi, bu Diptera türü, üreme için gerekli besinleri elde etmek için memelileri sokma (hematofagus) ve kanını emme konusunda uzmanlaşmıştır.
İğne emiciler tarafından salgılanan tükürük, kan akışını sağlamak için bazı antikoagülanlar içerdiğinden, insanların derisi buna alerjik reaksiyon gösterir, bu da şişlik ve kaşıntıya neden olur. Ancak bazı türlerin sadece dişileri bu ağız yapısına sahiptir.
Sivrisinekler neden kanla beslenir?
Bu böceklerin kanla beslenmesinin nedeni, bu sıvının yumurtalarının gelişimi için gerekli proteinlerin ana kaynağı olmasıdır. Aslında, tam da bu nedenle, yumurtlamadan sorumlu olan onlar olduğu için sadece dişiler hematofagdır.
Genel olarak kan tükettikten sonra yumurta üretimine başlarlar, bu nedenle dişiler çok sayıda yumurtlamayı planlıyorlarsa çok fazla besine ihtiyaç duyarlar. Sivrisineklerle ortalama bir dişi sadece 2 ila 3 miligram kan tüketir ve bu da onların 100 yumurta bırakmasına yardımcı olabilir.
Sivrisinekler kendilerini ısırmak için nasıl yönlendirir?
Tüm hayvanlar, diğer organizmalar tarafından algılanabilen, aralarında en önemlilerinin feromonlar ve allelokimyasallar olduğu belirli “kokular” yayar. Kan emen böcekler kendilerini yönlendirmek için antenlerini kullanarak kurbanlarının hangi yöne baktığını söyleyen bu maddeleri algılarlar.
Spesifik olarak sivrisinekler, feromonların ve karbondioksit, laktik asit, amonyum ve estradiol gibi diğer bileşiklerin karışımına çekilir. Bu maddeler genellikle normal insan metabolizmasının bir ürünüdür ve düzenli olarak eller, ayaklar, kafa ve koltuk altlarında birikir.
Bu nedenle bazı insanlar sivrisinek ısırıklarından diğerlerinden daha fazla etkilenir çünkü vücutları bu maddelerden daha fazla biriktirir. Ek olarak, bu böceklerin bazı türleri de belirli kan türlerini tercih etme eğilimindedir, bu nedenle kan kimyası da bu süreci etkiler. Sonunda, tüm vücut bu omurgasızlar için doğal olarak çekici bir hale geliyor.
Sivrisinek larvaları ne yer?
Bu grubun larvaları, görünümleri ve morfolojileri bir yetişkininkinden farklı olduğu için biraz farklı davranabilir. Bu nedenle, dipteran yaşam döngüsünün bu aşamasının diyeti aşağıdaki gibi sınıflandırılabilir:
- Suspensivorous (organik madde): Sivrisinek larvalarının çoğu suda asılı kalan mikroorganizmalar veya organik maddelerle beslenmede uzmanlaştıklarından, bu grup sivrisinek larvalarının çoğunu içerir.
- Yırtıcı hayvanlar: Bazı türlerin larvaları, diğer böceklerin bazı larvalarını takip etmek ve yakalamak için genellikle güçlü çenelerini kullanır.
Isırmalarının ardındaki tehlike
Zararsız gibi görünseler de sivrisinek ısırıkları toplumda büyük tıbbi öneme sahiptir. Bunun nedeni, insanlarda farklı hastalıklara neden olan çeşitli virüs, bakteri, protozoa ve nematod türlerini iletmekten sorumlu olmalarıdır. Bu nedenle bu böcekler tropikal bölgelerdeki en tehlikeli grup olarak kabul edilir.
Buna rağmen, bu organizmalar hayvanlar dünyasındaki en ilginç adaptasyonlardan birini sergilerler: besinlerini elde etmek için kandan yararlanırlar. Ayrıca, kurbanlarını tanımak için kullandıkları mekanizmalar o kadar hassastır ki, inanılmaz derecede ince sinyalleri algılarlar. Bu şekilde, bu kadar küçük hayvanlarda bile inanılmaz bir karmaşıklık gözlemlenir.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Edwards, F. W. (1932). Diptera. Fam. Culicidae. Gen. Ins., 194.
- Foster, W. A., & Walker, E. D. (2019). mosquitoes (Culicidae). In Medical and veterinary entomology (pp. 261-325). Academic press.
- Marí, R. B. (2010). Bioecología, diversidad e interés epidemiológico de los culícidos mediterráneos (Diptera: Culicidae) (Doctoral dissertation, Universitat de València).
- Stein, M., Oria, G. I., & Almirón, W. R. (2002). Principales criaderos para Aedes aegypti y culícidos asociados, Argentina. Revista de Saúde Pública, 36, 627-630.
- Ortíz, M. I., Tabares, M., Vives Flórez, M. J., & Molina Escobar, J. A. (2018). Insectos chupadores de sangre y bacterias que habitan en la piel-una relación peligrosa.
- Ruiz, N., Rincón, G. A., Parra, H. J., & Duque, J. E. (2018). Dinámica de oviposición de Aedes (Stegomyia) aegypti (Diptera: Culicidae), estado gonadotrófico y coexistencia con otros culícidos en el área Metropolitana de Bucaramanga, Colombia. Revista de la Universidad Industrial de Santander. Salud, 50(4), 308-319.
Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.