Berlam Balığı Göç Kalıpları: Bilmeniz Gerekenler
Yazan ve doğrulayan biyolog Ana Díaz Maqueda
Berlam balığı çok özel iki göç modelini takip eder. Birinin amacı yiyecek bulmak, diğeri ise türlerin çoğaltılması ve devam ettirilmesidir.
Bu balık dünya çapında tariflerde yaygın olarak kullanılan bir balık türüdür. Berlam balığı, Kuzey turnabalığı (Esox lucius) ile bazı fiziksel benzerlikler paylaşır. Ancak, turnabalığı ile aynı aileye ait değiller.
Farklı türleri, Atlantik, Hint ve Pasifik dahil olmak üzere çeşitli okyanuslarda bulunur. Akdeniz gibi bazı denizlerde de çok yaygındır. Bununla birlikte, Akdeniz’deki berlam balığı sayısı son yıllarda azalmıştır.
Berlam balığı türleri
Bu balık, mezgitgiller ailesine aittir. Bu tür, kısa bir sırt yüzgeci ve balıkların vücutlarının neredeyse tüm uzunluğu boyunca uzanan ikinci bir uzun yüzgeç ile karakterizedir. Bununla birlikte, farklı berlam balığı türleri farklı cinslere aittir. Aslında, tek benzerlikleri fiziksel yapıları ve göç kalıplarıdır.
Farklı berlam balığı türleri:
- Avrupa (Merluccius merluccius)
- Güney (Merluccius australis)
- Gümüş (Merluccius bilinearis)
- Arjantin (Merluccius hubbsi)
- Panama (Merluccius angustimanus)
- Gayi (Merluccius gayi)
- Patagonya fare kuyruklu balık (Macruronus magellanicus)
- Hint Okyanusunda yaygın olarak bulunan Patagonya dişbalığı (Dissostichus eleginoides)
- Beyaz (Urophycis tenuis)
- Kızıl (Urophycis chuss)
Gümüş, beyaz ve kızıl berlam balıklarının hepsi çok benzerdir ve ayırt edilmesi zordur. Ayrıca, hepsi Amerika Birleşik Devletleri’nin doğu kıyısındaki Atlantik Okyanusu’nda yaşıyor.
Berlam balığı göç kalıpları
Berlam balığı, denizin dibinde, genellikle 10 ila 400 metre arasında bir derinlikte yaşar. Bununla birlikte, bazıları Akdeniz’de 1.000 metre derinlikte bulunmuştur.
Bu geniş derinlik aralığı, ilk berlam balığı göçü türünün sonuçlarından biridir.
Daha önce söylediğimiz gibi, bu balık iki göç modelini takip eder:
- Dikey geçiş: Bu, geceleri suyun yüzeyine hareket eden ve daha sonra gün boyunca derinliklere dönen balıkları içerir. Yetişkin berlam balıkları hamsi, ringa balığı ve sardalya gibi küçük balıklarla beslenir. Buna karşılık, bu kalamar sadece geceleri çıkan ve yüzlerce balık çeken okyanus planktonunu avlar. Sonuç olarak, berlam balığı her zaman gece su yüzeyine yüzer. Daha sonra, balıklar gün boyunca su sütunundan aşağıya doğru, gecenin gelişini bekledikleri çamurlu dibe hareket eder. Bu şekilde karanlık tarafından korunurlar.
- Yıllık göç: Üreme mevsimi geldiğinde, yetişkin erkek ve dişiler (sırasıyla 7 ve 5 yaşlarında olanlar) ilkbaharda üremek için daha soğuk sulara göç ederler. Bu aşamada, balıkların üreme organları, sindirim sistemlerine baskı uygulayacak ölçüde gelişmiştir. Bu da balığın beslenmesini önler. Daha soğuk sulara vardıklarında, hem erkekler hem de dişiler eşey hücrelerini (üreme hücreleri) suya bırakırlar. Daha sonra döllenme dışarıdan gerçekleşir.
Berlam balığının ekonomik önemi
Kanıtlar şu anda balıkçılık endüstrisinin birkaç tür berlam balığını aşırı derecede avladığını göstermektedir. Bu balığı avlamak için kullanılan ana yöntemler tarak ağı atma, sabit ağlarla balık avı ve gırgır balıkçılığıdır. Bu yöntemler seçici olmaktan uzaktır ve bazıları da doğaya ciddi zararlar verir.
Avrupa ve Güney Amerika’daki balıkçılık ekonomileri, diğer tüm demersal balıklardan daha çok berlam balığına bağımlıdır. Bu nedenle, bu ülkeler şu anda çok az şey bildiğimiz bu balık hakkında daha fazla bilgi edinmeye çalışmak için biyolojik ve ekolojik araştırmalara yatırım yapmıştır.
Bu araştırmanın amacı balıkların göç modellerini, avladıkları hayvanları ve balıkçılığın berlam balığı alt popülasyonlarını nasıl etkilediğini anlamaktır. Türleri ve çevreyi korumak amacıyla yeni, daha seçici balıkçılık teknikleri de araştırılmaktadır.
Ayrıca, bazı hükümetler mevzuatı güçlendirmeye ve balıkçılık programları oluşturmaya çalışıyor. Amaç, bu programların bu balık türlerinin daha fazla zarar görmesini önleyecek olmasıdır. Örneğin, bazı ülkeler 25 cm’den küçük hayvanların avlanmasını yasakladı. Benzer şekilde, devlet yetkilileri, bu balık türlerinin durumunu iyileştirmek amacıyla balıkçılık düzenlemelerini giderek daha fazla uygulamaktadır.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
Bozzano, A., Sardà, F., & Ríos, J. (2005). Vertical distribution and feeding patterns of the juvenile European hake, Merluccius merluccius in the NW Mediterranean. Fisheries Research, 73(1-2), 29-36.
Fernandes, P., Cook, R., Florin, A.-B., Lorance, P. & Nedreaas, K. 2016. Merluccius merluccius. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T198562A84946555.
FishBase. (2009). Rainer Froese y Daniel Pauly, eds. Versión de septiembre del 2009. N.p.:
Murua, H., & Motos, L. (2006). Reproductive strategy and spawning activity of the European hake Merluccius merluccius (L.) in the Bay of Biscay. Journal of Fish Biology, 69(5), 1288-1303.
Musick, J. A. (1973). Meristic And Morphometric Comparison Of Hakes, Urophycis-Chuss And Urophycis-Tenuis (Pisces, Gadidae). Fishery Bulletin, 71(2), 479.
Sommer, M. (2005). Pesca de arrastre. Aniquilación silencionsa. REDVET. Revista Electrónica de Veterinaria, 6(4).
Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.