Hayvanınızı Kaybetmek: Sen Gittiğinden Beri

Çok sevdiğiniz hayvanınızı kaybedince günlük hayatınız baştan sona değişir. Sonrasında geçen zaman oldukça uzun ve yalnız hissettirebilir.

Kedinizi ya da köpeğinizi kaybetmek hayatınızda yaşadığınız en zor dönemlerden biri olabilir. Belki evinde hiç hayvan beslememiş olanların bunu anlaması zor ama evinize aldığınız hayvan artık ailenizin bir üyesi oluyor. Kaybının ardından da o kadar çok şey değişiyor ki insan başka bir şey düşünemiyor.

Böylesi bir yas döneminden geçenler, maalesef, bir şekilde bunu atlatmak zorundalar. Bugün, köpeğini kaybeden bir kadının hislerini anlattığı mektubunu sizlerle paylaşacağız.

Gittiğinden beri seni düşünmeden duramıyorum…

Benim fedakâr arkadaşım, sadık yoldaşım, sessiz sırdaşım; sen gittiğinden beri evin üstüne düşen sessizlik o kadar korkunç ki kulaklarımı sağır ediyor.

Her gün eve geldiğimde kapıyı yavaşça açıyorum ki suratına vurmasın. Sonra senin artık orada olmadığını hatırlıyorum… Her sabah uyanınca sen gelesin diye ıslık çalıyorum, gelip bana günaydın demen için bekliyorum. Sonra tamamen uyanıyorum ve senin artık burada olmadığını hatırlıyorum.

Çok sevdiğin koltuk bomboş, artık bana çok çirkin ve mutsuz gözüküyor. Sanki eve hiç uymuyor. O koltuğu güzel yapan şey senmişsin, üstünde senin oturmanmış.

Yatağını ve mama kaplarını kaldıracak gücü bulamadım hala. Bazen kaplara su ve mama koyuyorum. Biliyorum imkânsız ama sanki geri dönecekmişsin gibi bir his var içimde. Umarım dönebilseydin yine beni sahibin olarak seçerdin; çünkü ben hep seni seçerdim.

Gittiğinden beri boşluğa bakıp kafamda ortak anılarımızı canlandırmak dışında bir şey yapmak istemiyorum. Anılar dışında senden geriye kalan bir şey yok ama en azından hiçbir şey onları elimden alamaz.

Hatıralara yolculuk

Fotoğraf çekmeyi hiç sevmedim ama seninle beraber fotoğraflarım olduğu için çok mutluyum. Seni unutmak istemiyorum. Seni her düşündüğümde yüzün gözümde canlansın istiyorum ve fotoğraflar buna yardımcı olacak. Aslında, sen hayatımın bu kadar önemli bir parçası olmuşken seni unutmam mümkün değil zaten. Galiba sen gittiğinden beri, ben biraz da korkuyorum…

Sen gittiğinden beri gözüm sürekli şampuanına, havluna, parfümüne takılıyor. Parfümü her sıktığımda hapşırıp etrafta deli gibi koşturmaya başlardın. Biz beraber çok eğlendik! Sen beni çok güldürdün! Sen gittiğinden beri ben çok nadir gülüyorum. Sanırım bu zamanla düzelecek ama sen beni mutlu ederdin, sen benim hayattaki neşe kaynağımdın.

Hep kalbimdesin

Gittiğinden beri beraber yürüdüğümüz parkın yanından geçerken yine seni hatırlıyorum. Çöpü çıkarmaya gittiğimde hep benimle gelmek isterdin, şimdi o bile seni düşündürüyor. Veterinerin önünden geçince aklıma kötü anlar geliyor çünkü ben seni orada bırakmak zorunda kaldım ama aynı zamanda oraya ilk gidişimizi de hatırlıyorum.

Sana aşı yaptıklarında çok korkmuştun, titriyordun. Seni sakinleştirmek istemiştim, hem annen hem baban, avuntun, tesellin, desteğin olmak istemiştim. Tüylerin tıraşlanıp yıkandıktan sonra nasıl da güzel olurdun! Sana hep pamuk şeker gibi gözüktüğünü söyleyip sarılmak isterdim ama sen pek hoşlanmazdın.

Gittiğinden beri aklıma düşmediğin bir an yok. Seni unutmak istemiyorum. Beraber geçirdiğimiz zamanları düşünüp veda anımızı unutmaya çalışıyorum. Sen gittiğinden beri her şey değişti. Tekrar gülmeye başlayacağımı biliyorum, çünkü bizim arkadaşlığımız acısıyla tatlısıyla her şeye değerdi. Sen her neredeysen, benim gülmemin sana en büyük hediye olacağını biliyorum.