Logo image
Logo image

Keçi Bakımı: Bilmeniz Gereken 4 Şey

4 dakika
Keçiler karakter dolu, zeki, sosyal hayvanlardır. Birkaç tane keçi almayı düşünüyorsanız, onlara nasıl bakacağınızı da bilmeniz gerekir. Bu yazıda, bu hayvanlardan birine bakmaya karar verirseniz, bilmeniz gereken temel şeylerden bazılarını anlatacağız.
Keçi Bakımı: Bilmeniz Gereken 4 Şey
Luz Eduviges Thomas-Romero

Yazan ve doğrulayan biyokimya Luz Eduviges Thomas-Romero

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Keçi bakımı çok eğlenceli olabilir. Birçok insan sütleri için veya yabani otlarla mücadele başarılı olmaları nedeniyle keçi bakımı yapmaktadır. Ancak bu hayvanlar aynı zamanda fantastik evcil hayvanlardırlar ve sahiplerine sonsuz bir eğlence sunarlar.

Fakat dışarı çıkıp bir keçi satın almadan önce onları nasıl mutlu ve sağlıklı tutacağınızı bilmek önemlidir. Bilmeniz gereken 4 ana şey:

Keçi bakımı: fizyoloji

Alp keçileri, Cabra Majorera veya Fuerteventura keçisi, Malagueña, Murciana, Palmera veya Pirenaica dahil olmak üzere orta ila büyük boylardaki yetişkin dişi keçiler genellikle 59 ila 80 kg, erkekler ise 80 ila 100 kg ağırlığındadır. Serrana, Verata ve Retinta gibi küçük türler de yaklaşık 45 kg gelebilmektedir.

Keçiler ortalama 12 ila 14 yıl arasında yaşamaktadır.

Dişi keçiler günde iki defa süt verebilmektedir. Keçi sütü gerçekten popülerdir, dokusu ve oluşumu açısından inek sütünden farklıdır.

Some figure

Keçi bakımı: beslenme ve besin

Taze su

Keçiler her zaman temiz suya erişebilmelidirler ve günde 2 ila 15 litre arasında su içebilmelidir. Çok hareketli ve yaramaz hayvanlar oldukları için ağır su kapları kullanmak en iyisi olacaktır, böylece oyunlar oynarken onları deviremezler.

Mineraller

Mineraller, bir keçinin günlük beslenme gereksiminin önemli bir parçasıdır. Keçileri ve koyunları bir arada tutmayı planlıyorsanız, verdiğiniz minerallerin her iki tür için de uygun olmasını sağlamak önemlidir.

Örneğin, koyunların çok miktarda bakır mineraline tahammülleri olmasa da, bu mineraller keçiler için gereklidir. Keçilerde bakır eksikliği bir dizi sağlık sorununa neden olabilir. Bu nedenle, koyun ve keçileri bir arada tutmayı planlıyorsanız, keçilere bakır mineralli takviyenizi ayrı olarak vermeniz gerekir.

Beslenme

Keçiler geviş getiren hayvanlardır, bu da midelerinin dört haznesi veya bölmesi olduğu anlamına gelir. Çoğunlukla saman veya ot yerler ve günde en az 8 saat otlanmaya ihtiyaç duyarlar.

Some figure

Keçiler için en iyi mera yonca ve otlardan oluşan bir bitki otlaklarıdır. Meralarınız eşsiz yem bitkilerinden oluşuyorsa, çok fazla yemelerine izin vermediğinizden emin olun. Benzer şekilde, keçilerinizin meralara girmesine izin vermeden önce, zehirli bitkilerin olup olmadığını kontrol ettiğinizden emin olun.

Keçiler için toksik olan tüm bitkilere ait listeyi almak için yerel belediyeniz ile temasa geçmenizi tavsiye ederiz.

Bu geviş getiren hayvanlar yaprak, bitki ve dikenli bitkileri yemeyi tercih ederler. Bununla birlikte, ormangülü gibi süs bitkilerinin keçiler için ölümcül olabileceğini bilmeniz önemlidir.

Tahıl ürünlerinin yağ oranı çok yüksektir ve keçilerde idrar taşlarına (veya böbrek taşlarına) neden olabilir. Bu soruna karşı özellikle dişi keçiler hassastır. Dolayısıyla, onlara düzenli olarak tahıl vermenizi tavsiye etmiyoruz.

Bununla birlikte, keçilere tahıllar ek olarak verilebilir ve diş sorunu olan keçiler veya kilosu düşük olanlar için bu besin türü şiddetle tavsiye edilir.

Keçi bakımı: bakım

Sakin kalın

Keçilerin bakımı ve kontrolü söz konusu olduğunda, sakin ve rahat bir şekilde hareket etmek önemlidir. Keçiler doğal olarak gergin hayvanlardır ve onlara bağırırsanız veya kaba davranırsanız onları kolayca korkutursunuz.

Keçilerinizi kontrol altında tutarken yular kullanmanızı öneririz. Boynuzları varsa, bu yuları keçiyi kontrol altında tutmak için kullanabilirsiniz (bunu yapmayı bazı hayvanlar için kaba bir davranış olduğunu düşünseniz de).

Barınak sağlayın

Keçileriniz sağlam bir çatılı sıcak, rahat bir barınağa ihtiyaç duyacaktır. Toprak zeminler keçiler için en iyisidir. Barınak havalandırılmalı, ancak ortam soğuk ve cereyandan uzak tutulmalıdır.

Ayrıca keçilere temiz bir yatak işlevi görecek günlük olarak kuru ve temiz otlara ihtiyacınız olacaktır.

Otlak

Uygun bir barınağın yanı sıra, keçilerinize etrafta dolaşıp temiz havada otlayabilecekleri geniş bir açık alan da sağlamanız gerekir. İdeal olarak, kabaca 1.2 metre yüksekliğinde bir dokuma tel çit kullanmanız gerekir.

Some figure

Geniş aralıklı çitler, özellikle boynuzu olan keçiler için ciddi risk oluşturur. Bu çitlerde kafalarını sıkıştırmaları çok kolaydır. Delik veya kırık bölüm olmadığından emin olmak için çitlerinizi düzenli olarak kontrol edin.

Bağlayın

Keçileriniz çok cabuk bir şekilde strese girebilecekleri için onları bağlamamak en iyisi olacaktır. Ayrıca, onları uzun bir iple bağlamak aşırı derecede tehlikeli olabilir – bu ipler kolayca karışabilirler ve boyunlarına dolanırsa kendilerini boğabilirler.

Keçi bakımı: günlük bakım

Keçi bakımı çok karmaşık bir işlem değildir. Kapalı alanlarını temiz tutun, onlara kaliteli meralar, besleyici yiyecekler ve bol güneş ışığı sağlayın; bu sayede sağlık sorunları riskini önemli ölçüde azaltabilirsiniz.

Ayrıca her 4-6 haftada bir tırnaklarının kesilmesi önemlidir. Toynaklarını ihmal etmek hızlı bir şekilde topallama sorunlarına ve enfeksiyona yol açabileceğinden bu önemlidir. Bu oldukça basit bir işlemdir ve veterineriniz size nasıl yapabileceğinizi öğretecektir.

Keçilerinizle günlük temaslarınız sırasında, herhangi bir fiziksel veya davranışsal değişikliği olup olmadığını kontrol etmek önemlidir. Yaygın hastalık belirtileri arasında iştahsızlık, topallama, apati, solunum güçlüğü, ishal, gözlerde veya burunda akıntı ve anormal derecede yüksek veya düşük vücut ısısı görülebilmektedir. Bu semptomlardan herhangi birini fark ederseniz derhal veterinerinize danışın.

Keçilerinizin kuduz, tetanoz ve clostridium hastalıklarına (CDT) karşı aşılandığından emin olun. Bağışıklık sisteminin uygun şekilde yanıt vermesi için yeterli zaman sağlamak için kuduz aşısı ile diğer aşılar arasında en az bir ay beklemek önemlidir.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Barroso, F. G. (1988). Estudio sobre el comportamiento alimentario y social de la cabra doméstica en el sureste árido español (Doctoral dissertation, Universidad de Granada).
  • Seguí, B., Payeras, L., Ramis, D., Martínez, A., Delgado, J. V., & Quiroz, J. (2005). La cabra salvaje mallorquina: origen, genética, morfología, notas ecológicas e implicaciones taxonómicas. The majorcan wild goat: origin, genetic, morphology, ecological notes and taxonomic implications. Bolletí de la Societat d’Història Natural de les Balears, 48, 121-151.
  • Vives, J. A., & Baraza, E. L. E. N. A. (2010). La cabra doméstica asilvestrada (Capra hircus) en Mallorca ¿Una especie a erradicar? Galemys, 22, 193-205.
  • Mancilla Leytón, J. M. (2014). El papel de la cabra doméstica (Capra hircus L.) en la estructura y conservación del Monte Mediterráneo. Ecosistemas, 23(2).
  • Instituto Nacional de Investigaciones Forestales, Agricolas y Pecuarias (2014) CALENDARIO SANITARIO PARA CAPRINOS EN PASTOREO EN TAMAULIPAS. Recuperado el 30 de junio de 2022, disponible en: http://www.inifapcirne.gob.mx/Eventos/2015/SANITARIO%20CAPRINOS.pdf

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.